1 Juni

De polyesterhars is na een paar uurtjes in de zon goed hard geworden. Dat betekent dat de spatborden definitief gemonteerd kunnen worden. Omdat ik het verdeelstuk voor de kachel nog moet monteren heb ik de scuttle weer van de auto afgehaald. Best een hele klus; het koelwatersysteem moet namelijk eerst afgetapt worden. Dit geeft me meteen de gelegenheid om een schroefdraadje in een van de raamstijlen te repareren en het aluminium frame van het raam te polijsten. Geen weer om te sleutelen vandaag, weer om te rijden !!

2 juni

De banden zijn binnen !! Om ze zo snel als mogelijk op m'n auto te krijgen neem ik een middag vrij. Thuisgekomen laad ik de velgen en de banden achterin Marieke d'r auto en ga op weg naar Wheelcenter. Ondanks het feit dat ze eigenlijk op maandag gesloten zijn wordt ik toch geholpen, met een klein half uurtje zitten de banden om de velgen en zijn ze gebalanceerd.

De Yokohama A032 banden zijn echt schitterend. Ik heb er weliswaar lang op moeten wachten, maar dat is het dan ook wel waard geweest. Ook mijn inspanningen om precies de goede ET waarde te krijgen hebben hun vruchten afgeworpen: de voorwielen zitten exact midden onder de spatborden zonder dat het nodig is om spacers of vulbusjes toe te passen.

Het reservewiel geeft de achterkant van de auto een heel andere aanblik. Zo begint het er op te lijken !!! In het centrum van alle wielen komt in plaats van het merk van de velgen het Westfield logo. Ik stel me alvast even voor hoe de achterkant er straks uit zal zien met de verchroomde rolbeugel en een beige vinyl tonneau over de bagageruimte....

7 juni

Bij gebrek aan onderdelen maak ik ze maar zelf. :-) Westfield levert wel een reservewiel bevestigingsbeugel, maar die vind ik niet mooi genoeg. Het Westfield exemplaar bestaat uit een stuk koker waar twee lange tapeinden aan vast gelast zijn. De twee tapeinden steken recht naar achteren uit de body, hier zet je het reservewiel dan tegenaan. Mij lijkt een lichtmetalen flens op een as veel mooier. Op de foto de onderdelen die ik grotendeels zelf gemaakt heb.

Hier een close-up van het gemonteerde reservewiel. Direct achter het wiel zit de grote flens met vier tapeindjes erin. In de aluminium buis zit een draadeind die de boel bij elkaar houdt. De kleine flens verdeelt de druk over de body. Aan de binnenkant zit een RVS strip om de kracht te verdelen.

11 juni

De binnenbekleding komt straks vast te zitten met klittenband. Er lag al een tijdje een grote berg in diverse lengtes afgeknipt klittenband op me te wachten. Ik heb zo lang mogelijk gewacht met het vastplakken van het klittenband, maar nu wordt het wel tijd. Vandaag ook nog maar eens met de fabriek gebeld waar m'n anderhalve week geleden afgestuurde spullen blijven. "Eeeuh, de onderdelen die u besteld heeft. Ja, die staan hier klaar om verzonden te worden". AAAARRGGH !! Maargoed, Martin Born gaat deze week naar Westfield toe, hij zal m'n spullen meenemen, ik kan ze dan zaterdag ophalen. Hoog tijd !! Tot aan zaterdag niks te doen....

14 juni

Vandaag vroeg op, want m'n spullen zijn als het goed is net in Lelystad aangekomen. Eerst halen we een nieuwe koppelingskabel op. Bij Ferwerda is het mogelijk om kabels naar voorbeeld opnieuw te laten maken. Ik laat een kabel maken die 20 cm langer is, dan hoef ik niet meer zo dicht langs de uitlaat. De firma die mijn kabel maakt is zeer oplettend; naar aanleiding van de schade isoleren ze een deel van de kabel met een hitteschild! Bij Martin liggen zowaar alle spullen die ik besteld heb. Thuisgekomen eerst de klokjes monteren. Ik ben zo enthousiast over de witte klokken op het donkerblauwe dashboard dat ik meteen foto's maar en deze op de site plaats. Nu weer gauw verder, genoeg te doen !!

Vandaag kwam ook het verdeelstuk voor de kachel binnen. Toen in februari mijn spullen geleverd werden was dit onderdeel kennelijk niet op voorraad. Het luchtverdeelstuk wordt in de scuttle die hier op z'n kop op mijn workmate ligt vastgekit. Op websites van andere bouwers leek het monteren van het verdeelstuk best lastig, het zou de ruitenwisseraandrijving behoorlijk in de weg zitten en verder ook slecht passen.

Dat viel dus alles mee; het enige wat moest te gebeuren was het openen van de toevoerkanalen. Met de Dremel was dit klusje snel geklaard. Met kit zet ik het verdeelstuk vast en plaats er wat zware spullen op om het geheel tijdens het drogen te fixeren. Goeie tip van Martin was om de draairichting van de fan van de kachel even te controleren; de auto die Martin bij zich had om voor de SVA te laten keuren zoog lucht naar binnen via de openingen net onder het raam. Commentaar van de keurmeester: "it sucks". Daar was Martin het mee eens :-)

Zelfs m'n Westfield logo's voor op de wielen zitten bij de levering. In het hart van ieder wiel zit een plastic kapje waarop normaal gesproken een BWA logo staat. Ik hoef niet zo nodig reclame te maken voor de fabrikant van m'n wielen. Met epoxylijm plak ik de logo's op de kapjes. Vooral op het reservewiel is het een mooi gezicht.

De auto die Martin bij zich had is niet goedgekeurd. Een van de redenen is dat de brandstoftank gerepareerd was. Ook mijn tank had een klein lekje. Niet zo'n punt, met epoxy is dat goed te repareren. Er zit kennelijk wel vaker een lekje in een tank. De tanks worden met lucht afgeperst en niet met vloeistof, da's natuurlijk vragen om problemen. Ik heb erg veel mazzel dat Martin twee tanks uit Engeland heeft meegenomen en dat ik er daar een van kan krijgen. In het in- en uitbouwen van de tank ben ik inmiddels handig geworden, dit was de tweede keer (eerste keer voor de reparatie)

5 minuten verder kan ik alweer een foto schieten; de tank is eruit. Met een klein hevelpompje hevel ik de brandstof uit de tank. Terwijl de tank langzaam leegloopt maak ik de bevestigingen los. De benzine giet ik in Marieke's auto. Het loopt tegen elven, en ik begin moe te worden. Ik weet uit ervaring dat je dan maar beter kunt stoppen, en dat doe ik dus ook. Morgen een volle agenda: nieuwe tank monteren, sensoren voor temperatuur en oliedruk monteren, vinyl met de afwerkplaten verlijmen (zie 12 en 26 april), gehele interieur stofferen, hoesjes van de handrem en de schakelpook monteren, scuttle erop, dashboard monteren, stoelen erin, airbox op de motor monteren en proefrijden. Waarom duurt een weekend maar 2 dagen (waar er al één van om is) ????

15 juni

Als eerste de nieuwe tank. De eerste keer dat ik de tank erin zette zat de body er nog niet op. Ik heb toen de tankstraps gemonteerd (dat zijn de strippen die de tank op z'n plek houden), en daarna om de tankstraps afgetekend. Midden tussen de op deze manier ontstane strepen trok ik een hartlijn, waar ik twee stroken zelfklevend schuimrubber strips tegenaan plakte. Dat gaat nu dus niet meer. Na veel meten krijg ik het toch netjes voor elkaar. Gelukkig zijn de tanks bijna exact gelijk; alleen de vulpijp zit een paar millimeter verschoven. Gelukkig zit er een rubber slang tussen de tankdop en de tank, die vangt dit verschil wel op.

De volgende klus is een beetje onverwacht. De tellers die ik gisteren in het dashboard gemonteerd heb zijn niet de standaard tellers met witte wijzerplaten, maar ze zijn van een geheel ander merk. De sensor die gebruikt wordt voor het meten van de snelheid is ook van een heel ander type. Standaard zit er een dikke (ongeveer 20 mm) sensor aan die kijkt naar de boutjes op de homokineet. Bij mijn tellerset zit een heel klein Hall sersortje, nog geen 10 mm in diameter. Het gat in de beugel van het chassis is dus wel 20 mm. Ander detail: de Hall sensor heeft zijn eigen 3 aderige kabel, de standaard sensor gebruikt er maar twee. De bedrading die in de draadboom zit kan ik dus niet gebruiken, ik ben aangewezen op de bijgeleverde 3 aderige kabel. De tunnel moet dus helemaal los, en de extra kabel moet bij de draadboom vastgezet worden.

Laatst vroeg mij iemand of ik nou nooit eens tegenslag had bij de bouw van m'n auto. Eigenlijk valt dat tot dusverre heel erg mee. Helemaal in het begin heb ik eens een stukje remleiding verknoeid, maar verder lukt eigenlijk alles in een keer. Behalve vandaag... Ten eerste: De sensor voor de watertemperatuur moet vervangen worden door een sensor die specifiek voor de meter is die ik gebruik. Oude eruit, en dan de nieuwe erin. Ik draai de sensor net te vast en hij breekt af. Het leek mij een aardig idee om een drupje Loctite aan de sensor te doen. Ik had snel spijt.. Met een linkse tap lukte het niet om de sensor er weer uit te krijgen; gelukkig had ik een M10 x 1.0 tap liggen en kon ik nieuw draad snijden.

Net toen ik de tunnel weer helemaal dicht had en ik het dashboard paste bleek dat de kabel voor de snelheidsmetersensor net iets te kort is. Ik had de kabel bij de sensor een ruime bocht gegeven, met het gevolg dat de stekker net niet in de snelheidsmeter kan.. De tunnel kan dus nog een keer helemaal los.

Nog meer tegenslag ? Jahoor, dat kan. Ik besluit om een poging te wagen om het vinyl met de afwerkplaten te verlijmen. Toen we gisteren de spullen ophaalde hebben we alles in detail gecontroleerd. Toch hebben we iets over het hoofd gezien, van de twee meter blauwe vinyl blijkt maar een meter geleverd te zijn. Het vinyl is 1.4 meter breed, mijn afwerkpanelen zijn 1.5 meter. Ik moest Westfield toch al bellen voor een nieuwe temperatuursensor...

16 juni

Een van de laatste onderdelen die de motor helemaal af moet maken is de airbox. Marten heeft speciaal voor de Westfield's een airbox ontwikkeld. Deze airbox sluit aan op het standaard inlaatsysteem. Ik moet nog op zoek naar een filter. Ik wil een dubbel conisch filter van een beetje stevige diameter met een bocht van 45 graden op de airbox zetten.

Nu ik mijn tunnel carpet binnen heb wil ik 'm natuurlijk ook graag even proberen. De hoezen voor de pook en de handrem zijn echt heel erg mooi gemaakt. Precies met de goede kleur draad gestikt, met dubbele naden bovenop de handremhoes. Samen met de ringen die ik een paar weken geleden gemaakt heb ziet het er fantastisch uit. Ik moet nog even een sluwe manier verzinnen om de hoezen netjes onder de ringen te laten vallen, maar dat zal wel lukken.

19 juni

De kabel voor de snelheidssensor heb ik inmiddels een stukje opgeschoven. Direct maar even een stukje bescherming om de kabelboom aangebracht waar deze de bocht om gaat achter de stoelen. Volgens Martin wordt naar dit soort punten intensief gekeken tijdens de SVA. Om de sensor te kunnen bevestigen maak ik een beugeltje uit 2 mm RVS. Op de foto is goed te zien dat de snelheidsmetersensor naar de bouten op de homokineten kijkt.